Na het avondeten speelden we een spelletje voordat het Kind naar bed zou gaan. Monopoly (de kiddieversie) deze keer. Het was een kort spelletje, waarin ik gigantisch werd ingemaakt. Echt gigantisch.
Opgewekt babbelend zit het Kind even later op de wc.
“Maar mama, je hoeft niet zielig te zijn hoor! Omdat jij verloren hebt, krijg je de troostprijs. Jij mag mij naar bed brengen!”
Hij kijkt erbij alsof dat een geweldige troost zou moeten zijn.
Als we even later lekker samen in zijn bed elkaar liggen voor te lezen, kan ik hem daar eigenlijk geen ongelijk in geven.
“Maar mama, je hoeft niet zielig te zijn hoor! Omdat jij verloren hebt, krijg je de troostprijs. Jij mag mij naar bed brengen!”
Hij kijkt erbij alsof dat een geweldige troost zou moeten zijn.
Als we even later lekker samen in zijn bed elkaar liggen voor te lezen, kan ik hem daar eigenlijk geen ongelijk in geven.
Haha, inderdaad een fantastische prijs!
BeantwoordenVerwijderen