't Was stil hier, niet?
Ik had weer zo'n week. Zo'n week waarin ik alleen maar dingen had om over te klagen. Klagen over stiekem best belangrijke zaken als een diëtiste die er ietwat (behoorlijk, een beetje boel) wetenschappelijk ongefundeerde theorieën op na hield. Klagen over 'mijn' psychologe die mij daarin niet serieus nam. Klagen over het feit dat ik daar een gesprek met hun leidinggevende over aan moest gaan. Kortom een hoop gestress dat me niet in de koude kleren is gaan zitten.
Klagen over het herfstweer, waardoor ik dat beetje fut wat ik nog over had als mist zag vervagen. Klagen over hoe mijn 'kunnen' en 'willen' nog steeds te ver uit elkaar liggen en ik dus weer mijn plannen moet terugschalen omdat mijn gezin er anders onder lijdt. En dat is zeker niet de bedoeling. Klagen over de pijn in mijn lichaam. Klagen.
Klagen....klagen...........klagen......... Nu houd ik niet zo van lezen over klagen, dus schreef ik maar niets. Maar dat werd dus ook weer iets waarover ik liep te klagen en daar ga ik (hopelijk) komende week weer verandering in brengen. Door gewoon weer te schrijven en dan alleen over positieve zaken.
Gelukkig was er ook goed nieuws deze week: mijn 'oude' weblog staat weer online. Nu alleen nog uitvinden hoe ik kan inloggen. Oh en, de nieuwe lay-out is om te huilen. Maar daar ga ik niet over klagen. Ik ga er alleen als de donder voor zorgen dat ik nu wel snel een eigen back-up heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten