Avondje buizen zonder gezeur

Zo af en toe is het heel lekker om in je eentje thuis te zijn. Zeker in een pre-maandelijkse periode kan ik intens genieten van een leeg huis. Lekker eten met bord op schoot, dvd-tje aan en geen gezeur aan mijn hoofd.

Ik zit midden in die verwenste pre-maandelijkse periode, die om een of andere reden vervelender is dan de periode zelf, en afgelopen zaterdag had ik heerlijk het huis voor mij alleen. Het Kind was bij zijn vader, de Echtgenerd druk aan het werk. Kortom, bank, lekker bordje eten en Julia&Julie op de buis. Geen gezeur aan mijn hoofd.

 Geen gezeur?? Nou, niet helemaal. Want op mijn bord lagen lamskoteletjes, heerlijk gekruide en gegrilde lamskoteletjes. Met auberginesalade, maar daar was geen gezeur over. En ja, niet echt een winters gerecht, maar ik ben die winter wel zat en op zo'n avondje alleen mag ik best m'n kop in het zand steken en heel hard doen alsof het al weer bijna zomer is. Toevallig.

Maar gezeur.... dat was er dus wel. En niet zo'n beetje ook. Op indringende wijze werd er inbreuk gemaakt op mijn avondje ongestoord buizen. Alles werd uit de kast getrokken. De liefste blik, duwtjes om aandacht, intens staren, kwijlen, stiekeme acties, ALLES! Maar dan ook echt alles werd geprobeerd mij zo ver te krijgen om afstand te doen van die gegrilde koteletjes. Ze zijn godbetert zelfs voor het beeld gaan staan! Tja, de Borderline Collie en het VrienGinnetje wilden daar toch echt wel een hapje van proberen.

Vandaar het gezeur. Gezeur wat ik hardnekkig geblokt heb, terwijl ik mijn kop nog verder het zand in stak en mijmerde over zonnige dagen in Parijs, gevuld met koken, lekker eten, veel boter, een altijd slanke middel en vooral geen, geen, maar dan ook helemaal geen buikkrampen.

Ergens halverwege de avond, werd ik opgeschrikt uit mijn mijmeringen door een diepe gezucht, gevolgd door een doffe duo-plof. Het dynamische duo had hun poging opgegeven en zo kon ik alsnog heerlijk ongestoord genieten van een avondje buizen zonder gezeur...... maar wel veel buikkramp.